Medine döneminin altıncı yılı yani Hayber’in Fethi sırasında iman eden ebû Hüreyre’nin^(r.a.) rivayet ettiği hadis sayısı 5374 iken Efendimiz^(s.a.v.) ile gençliklerinden beri devam eden bir dostluğa sahip, neredeyse O’nun^(s.a.v.) yanından hiç ayrılmayan Hz. Ebû Bekir’in^(r.a.) rivayet ettiği hadis sayısı yalnızca 143’tür. Nasıl oluyor da, yirmi üç yıl boyunca Efendimiz’in^(s.a.v.) yanında olan Hz. Ebû Bekir^(r.a.) 143 hadis rivayet ederken Efendimiz’i^(s.a.v.) dört yıl gören ebû Hüreyre^(r.a.) 5374 hadis rivayet ediyor? Çünkü Efendimiz^(s.a.v.) hayatta iken hadis rivayet etmeye ihtiyaç yoktur. O^(s.a.v.) hayattayken rivayet edecek bir hadis de yoktur. Hz. Ebû Bekir^(r.a.) Allah Resûlü’nün^(s.a.v.) vefatından sonra sadece iki buçuk yıl yaşamıştır. Bu nedenle hadis rivayet edecek kadar bir süre mevcut olmadığından ancak 143 hadis rivayet edebilmiştir. Lakin  Ebû Hüreyre^(r.a.), Efendimiz’in^(s.a.v.) vefatından sonra kırk yedi yıl daha yaşamıştır. Yani hadis rivayetinde mesele ilk gelme değil son gitme meselesidir.

Bediüzzaman hazretleri de bu konuya şu şekilde açıklık getirmiştir: “Nasıl ki insan bir ilaca muhtaç olsa, bir tabibe gider; hendese için mühendise gider, mühendisten nakleder; mesele-i şer’iye müftüden haber alınır ve hâkezâ…

Öyle de, Sahâbe içinde, ehâdis-i Nebeviyeyi gelecek asırlara ders vermek için, ulema-i Sahâbeden bir kısım, ona mânen muvazzaf idiler, bütün kuvvetleriyle ona çalışıyorlardı. Evet Hazret-i Ebû Hüreyre bütün hayatını hadisin hıfzına vermiş. Hazret-i Ömer siyaset âlemiyle ve hilâfet-i kübrâ ile meşgul olmuş. Onun için, ehâdisi ümmete ders vermek için, Ebû Hüreyre ve Enes ve Câbir gibi zâtlara itimad edip, ondan, rivayeti az ederdi.”

Yazar : Mehmet Yıldız