Nübüvvetin on üçüncü yılında Müslümanlar, Mekkeli müşriklerin zulümlerinin artırması sebebiyle kendilerine yeni ve daha güvenli bir hayat kurmak için şimdiki Medine olan Yesrib’e hicret etmeye başlamışlardı.  Efendimiz^(s.a.v.) henüz Mekke’deyken birçok sahâbi Medine’ye hicret etmişti. Efendimiz^(s.a.v.) ise hicret için kendisine gelecek İlahî emri beklemekteydi. Nihayet o gün geldi ve Allah^(c.c.) Efendimiz’e^(s.a.v.) hicret emri verdi.  Efendimiz’e^(s.a.v.) hicret izninin çıktığı sırada müşrikler de Dârü’n Nedve’de O’nun^(s.a.v.) mübarek bedenini ortadan kaldırma kararı almışlar ve bunun için çalışmalara başlamışlardı.

O gün Cibrîl-i Emin^(a.s.) geldi ve Efendimiz’e^(s.a.v.) müşriklerin Dârü’n Nedve’de aldıkları kararı bildirip “Şimdiye kadar yattığın yatağında bu gece yatma!” dedi. Bunun üzerine Efendimiz^(s.a.v.), Hz. Ali’yi^(r.a.) çağırdı ve “Yatağımda bu gece yat uyu! Şu yeşil, geniş aba hırkamı da üzerine ört. Korkma! Sana hiçbir zarar erişmeyecektir.” buyurdu. Hz. Ali^(r.a.) Allah Resûlü’nden^(s.a.v.) bu emri aldığında yirmi üç yaşındaydı ve dediği tek şey “Lebbeyk Ya Resûlullah^(s.a.v.)!” oldu.

O gün Hz. Ali’nin^(r.a.) o yatağa yatmasının bir sebebi Resûlullah’ın^(s.a.v.) gittiğinin belli olmaması için yatağının dolu görünmesi iken diğer bir sebebi de Efendimiz’in^(s.a.v.) kendisine teslim edilen emanetleri sahiplerine ulaştırmak istemesiydi.

Plan gereği Hz. Ali^(r.a.) Efendimiz’in^(s.a.v.) yatağına yatmış ve o gece her kabileden seçilmiş eli kılıçlı iki yüze yakın müşrik, gecenin üçte biri geçince Efendimiz’in^(s.a.v.) evinin önünde toplanmışlardı. İçlerinde Ebû Cehil, Ebû Leheb ve Ümeyye bin Halef gibi en azılıları ve elebaşları da vardı. Hz. Ali^(r.a.) o gün Mekke’nin en iyi savaşçılarının kılıç sesleri ile uyumaya çalışıyordu ve kendisi 50’li yaşlara geldiğinde Kûfe’deki gençler soruyorlardı: “Ey Ali^(r.a.)! Kapının önünde kılıç sesleri ile nasıl yattın?” Hz. Ali^(r.a.) ise onlara: “Elli küsur yaşındayım, hâlâ o geceki uykuyu arıyorum.” diyordu.

Yazar : Mehmet Yıldız