Miladi 610 yılının Ramazan ayında Hira Mağarası’nda Efendimiz^(s.a.v.) vahye mazhar olur. Efendimiz^(s.a.v.) risalet vazifesi ile görevlendirilince en yakınlarından başlayarak insanları bu yeni dine davet etmeye başlar. En başta Hz. Hatice^(r.a.), ondan sonra da sırasıyla Hz. Ali^(r.a.), Zeyd b. Hârise^(r.a.) ve Hz. Ebû Bekir’i^(r.a.) o kutlu halkaya taşır. Risaletin o ilk günlerinde Hz. Ebû Bekir^(r.a.) bu daveti omuzlama gayretine girer ve bir gün babasını çok sevdiği Saîd b. Zeyd’in^(r.a.) evine gider. Bir müddet muhabbet ettikten sonra konuyu esas meseleye getirir ve başlar anlatmaya. O anlattıkça Saîd^(r.a.) gözyaşlarını tutamaz ve: “Ey Ebû Bekir! Ben bunları yıllar önce babamdan duymuştum. Sanki karşımda sen değil de babam konuşuyor. Haydi, beni son Nebi’ye, Muhammed’e^(s.a.v.) götür.” der ve gider. Efendimiz^(s.a.v.) onu: “Gel bakalım, babası tek başına İbrahim^(a.s.) gibi ümmet olan babanın oğlu!” diye karşılar ve Saîd^(r.a.) orada iman eder.Kendisi on ikinci Müslüman olmakla şereflenir.

Yazar : Mehmet Yıldız